پیش خوانى
«نوحه خوانى و همسرایى شبیه خوانان یک تعزیه و آن بدین ترتیب بوده است که پیش خوانى اندکى پس از آغاز تعزیه، با گامهاى کند و با ضرب آهنگ دم‌گیرى یا همسرایى خود وارد صحنه مى‌شدند و از پیش روى تماشاگران مى‌گذشتند. آنها پس از چند بار دور زدن برگرد سکوى نمایش و آماده کردن تماشاگران از صحنه بیرون مى‌رفتند. بلافاصله پس از پایان پیش‌خوانى، نمایش تعزیه آغاز مى‌شد. پیش‌خوانى گاه بصورت پرسش و پاسخ انجام مى‌گرفت. «نوحۀ اوّل تعزیه»، «نوحۀ پیش در آمد»، «نوحه گرفتن» از نام‌هاى دیگر پیش‌خوانى است.» [۱]
منابع
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 88.
پی نوشت
- ↑ دایره المعارف تشیّع، ج 3، ص 658.