صفوان بن ادریس مرسی‌

ابو البحر صفوان بن ادریس تجیبی مرسی، از شعرای شیعه‌ی اندلس بوده است او به سال 561 ه. ق متولد شد و قصاید بسیار زیبایی در رثای حسین بن علی (ع) سروده است. وی به سال 598 هجری درگذشت.

صفوان بن ادریس مرسی‌
زادروز	561 ه. ق.
مرگ	598 ه. ق.
پیشه	شاعر

1- سلام کأزهار الربی یتنسم‌علی منزل منه الهدی یتعلّم

2- علی مصرع للفاطمیین غیّبت‌لأوجههم فیه بدور و أنجم

3- علی مشهد لو کنت حاضر أهله‌لعاینت أعضاء النبی تقسّم

4- مصارع ضجت یثرب لمصابهاو ناح علیهن الحطیم و زمزم

5- و مکة و الاستار و الرکن و الصفاو موقف جمع و المقام المعظّم

1- سلامی چون شمیم گلهای پاک بیابانها، بر سرزمینی که هدایت از آنجا آموخته می‌شود.

2- بر قتلگاه فاطمی‌ها که از (شرم) نور سیمایشان، ماه و ستارگان نهفته گردید.

3- بر شهادتگاهی که اگر آنجا بودی می‌دیدی که اعضای بدن پیامبر (ص) را در آنجا پاره‌پاره می‌کنند.

4- رزمگاهی که یثرب بر آن فریاد زد و حطیم و زمزم بر آن نوحه‌سرایی کرده و گریستند.

5- و مکّه و پرده‌ها و رکن و صفا و موقف و مقام باعظمت، بر آن اشک ریختند.

منابع

دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌1، ص:295.