سید محمد امیر الحاج
ابو جعفر سیّد محمّد بن حسین بن محمّد حسینی نجفی، عالم، ادیب و شاعر شیعی مذهب که نسب وی با 22 واسطه به امام زین العابدین (ع) می‌رسد. [۱]
| سید محمد امیر الحاج | |
|---|---|
| مرگ | 1180 ه. ق. نجف اشرف |
| محل زندگی | نجف اشرف |
| لقب | شاعر آل رسول اللّه |
| پیشه | عالم، ادیب و شاعر |
| کتاب‌ها | شرح الشافیه ابو فراس |
| دیوان سروده‌ها | «الآیات الباهرات فی المعجزات النّبی (ص) و الائمة الهداة (ع)»، «ارجوزة فی تاریخ المعصومین الاربعة عشر» و «تاریخ نور الباری» |
از زادگاه و تاریخ تولد و زندگانی او اطّلاع دقیقی در دست نیست جز اینکه نوشته‌اند وی ساکن نجف اشرف بوده و در همان شهر درگذشته است. [۲] چند اثر به امیر حاج نسبت داده‌اند که تاکنون فقط یکی از آنها به چاپ رسیده است و آن کتاب «شرح الشافیه ابو فراس» است که برای «ابو سعید عبد اللّه فخری‌زاده» قاضی عراق تألیف کرده است. تألیف کتاب در سال 1183 پایان یافته و به چاپهای متعدّد رسیده است. آنچه از آثار وی می‌شناسیم عبارت است از «الآیات الباهرات فی المعجزات النّبی (ص) و الائمة الهداة (ع)»- «ارجوزة فی تاریخ المعصومین الاربعة عشر»- «تاریخ نور الباری» که دیوان شعری است در تاریخ اهل بیت و در سال 1177 سروده است و در مقدمه‌ی آن خود را «شاعر آل رسول اللّه» خوانده است [۳] و «نفثات المصدور». او به سال 1180 ه ق در نجف اشرف درگذشت. [۴]
قصیده‌ای در رثای ابو الفضل العباس (ع): [۵]
1- بذلت أیا عباس نفسا نفیسةلنصر حسین عزّ بالجدّ عن مثل
2- أبیت التذاذ الماء قبل التذاذه‌و حسن فعال المرء فرع عن الأصل
3- فأنت اخو السبطین فی یوم مفخرو فی یوم بذل الماء أنت أبو الفضل
1- ای عباس، تو جان باارزش خود را در راه یاری حسین (ع) بخشیدی و این کاری بی‌نظیر است.
2- از نوشیدن آب خودداری کردی، چون او تشنه بود، رفتار نیک هرکس نشانه‌ی اصل پاک اوست.
3- در هنگام فخر، افتخار تو این بس، که برادر سبطین هستی و در روز بخشیدن آب، بخشندگی و فضل تو آشکار شد.
منابع
دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج1، ص: 463.