سید صالح قزوینی نجفی
سیّد صالح قزوینی نجفی بغدادی، به سال 1208 ه. ق. در نجف اشرف متولد شد، و در سال 1306 هجری در بغداد وفات یافت و او را در نجف دفن کردند. او شاگرد محمّد حسن صاحب جواهر الکلام است. [۱]
سید صالح قزوینی نجفی | |
---|---|
زادروز | 1208 ه. ق. نجف اشرف |
مرگ | 1306 هجری بغداد |
جایگاه خاکسپاری | نجف |
پیشه | شاعر |
استاد | محمّد حسن صاحب جواهر الکلام |
1- فکأنّما لهم الرّماح عرائستجلی و هم فیها هیام ولع
2- یمشون فی ظلل القنا لم تثنهموقع القنا و البیض حتی صرعوا
3- یا کوکب العرش الّذی من نورهالکرسی و السبع العلی تتشعشع
4- کیف اتّخذت الغاضریه مضجعاو العرش ودّ بأنه لک مضجع [۲]
1- نیزهها برای آنها مانند عروسهایی هستند که شدیدا به آنها عشق میورزند.
2- در سایهی نیزهها راه میرفتند و ضربات نیزه و شمشیر آنها را خم نمیکرد تا اینکه کشته شدند.
3- ای ستارهی عرشی که از نور او کرسی و هفت آسمان نورانی است.
4- چگونه زمین غاضریّه را آرامگاه خود قرار دادی، در حالیکه عرش آرزوی مدفن تو را داشت؟
منابع
دانشنامهی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج1، ص: 534.