مصطفی جواد
مصطفی جواد به سال 1905 میلادی در بغداد به دنیا آمد. او عضو «المجمع العربی» در دمشق و بغداد بود. دکترای خود را از دانشگاه سوربن پاریس دریافت کرد و مدت زیادی به عنوان استاد دانشگاه بغداد به تدریس مشغول گردید. آثار او در روزنامه‌ها و مجلات مشهور به چاپ رسیده است. برخی از کتب او چنین است: «سیّدات البلاط العبّاسی»، «دراسارت فی فلسفة النحو و الصرف و اللغة و الرسم»، «الشعور المنسجم»، «الجامع الکبیر فی صناعة المنظوم و المنثور»، «تکملة الاکمال فی الاسماء و الانساب و الالقاب» و «المباحث اللغویه فی العراق»، او به سال 1969 میلادی وفات یافت. [۱]
| دکتر مصطفی جواد | |
|---|---|
| زادروز | 1905 میلادی بغداد |
| مرگ | 1969 میلادی |
| پیشه | شاعر |
| کتاب‌ها | «سیّدات البلاط العبّاسی»، «دراسارت فی فلسفة النحو و الصرف و اللغة و الرسم»، «الشعور المنسجم»، «الجامع الکبیر فی صناعة المنظوم و المنثور»، «تکملة الاکمال فی الاسماء و الانساب و الالقاب» و «المباحث اللغویه فی العراق» |
1- وابک الکرام الذائدین عن العلی‌و الدین بالقول الکریم و بالید
2- ذکر الزمان مصابهم فاعاده‌تاریخ عز للسمو مؤید
3- فالحق لا ینسیه سالف عهده‌و الذل لا یبقیه سوط المعتدی
4- و العدل لا تبلیه قلة أهله‌و الدین لا یوهیه طعن الملحد
5- سنوا لاهل الحق سنة ثورةاضحی بها الاسلام مرهوب الید
6- مل الحدید من الحدید و عزمهم‌مامل من نصر لدین محمد
7- فلیقلع الجبناء عن أقوالهم‌ان الجبان کأنه لم یولد
8- فی کل قطر روضة لکرامهم‌بندی المعالی روض ذکراها ندی
9- رام العدو عفاءها لکنهاحفظت علی رغم العدو بمشهد
10- فی المغرب الاقصی و فی مصر و فی‌هذا العراق و فی بقیع الغرقد [۲]
1 و 2- گریه کن بر آنها تا زمانه و تاریخ با یادآوری آنها تاریخ عزّت و بلندی را باز گرداند.
3 و 4- زنده داشت یاد حسین (ع) در قلوب و مجالس مؤمنین و نابودی نام یزید، دلیل پایداری حق و ناپایداری باطل است. هرچند تعداد حق‌جویان کم باشد و سالهای متمادی بر آن گذشته باشد و طعن هیچ کافری به دین لطمه وارد نمی‌سازد.
5- برای اهل حق صلابت و عزم در این پایگاه آموزش داده می‌شود. که به‌وسیله‌ی آن اسلام نجات می‌یابد.
6- عزمی که اگر سلاحهای آهنین در نبرد، کند و ناتوان گردند، هرگز سست نخواهد شد.
7- پس باید با فرومایگان در بیفتند و آنها را نابود سازند گویی که آنها اصلا متولّد نشده‌اند.
8- 10- به‌واسطه‌ی همین عزاداری‌ها و به‌رغم خواست دشمن مبنی بر نابود کردن نامشان در همه‌ی سرزمین‌ها از مغرب و مصر تا عراق و مدینه نامشان برپاست و باید بر آنها گریست.
منابع
دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج1، ص: 585.