احمد الهندی‌


سیّد احمد بن سیّد رضا مشهور به «الهندی» به سال 1320 ه. ق. در نجف به دنیا آمد و در حوزه علمیه ادامه تحصیل داد.

احمد الهندی‌
زادروز 1320 ه. ق.
نجف
مرگ 1392
لقب الهندی
پیشه شاعر


دارای ذوق شعری سرشار و بدیهه‌گوئی فوق‌العاده بود، به‌گونه‌ای‌که خود می‌گفت: نظم یک قصیده برای من بسیار آسانتر از اصلاح یک قصیده است.

اشعار او در بسیاری از نشریات عراق از جمله: «مجلة الغری»، «الاعتدال»، «الحضارة» و «المصباح» به چاپ می‌رسید. او در سال 1392 وفات یافت. [۱]


فیا حربا جنتها کفّ حرب‌فسرّ بها و أحزنت الرّسولا

و آکلة الکبود تمیس بشراو هذی تسهر اللّیل الطّویلا [۲]


ای حرب که گناه تو مانند جنگ احد است که قلب رسول خدا را محزون ساخت و در آن جنگ هند جگرخوار چنان رفتار زشتی را از خود نشان داد و سپس با غرور راه رفت و این مصیبت مانند شب طولانی است که صبح نمی‌شود.


لو أستسقی السّما جادته صوباو لکن راح یستسقی النصولا [۳]

حتی اگر آسمان باران تیر بر آنان فرو ریزد آنان از آماج تیرها برای درآغوش کشیدن مرگ با عزّت استقبال می‌کنند.



منابع

دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌1، ص: 591.

پی نوشت

  1. ادب الطف؛ ج 10، ص 284 و 285.
  2. همان؛ ص 284.
  3. همانجا.