حسین سلیم عسیلی
حسین سلیم عسیلی به سال 1932 میلادی در قریه «رشاف» لبنان به دنیا آمد و در خانواده‌ای فقیر پرورش یافت. به مدرسه جعفریه وارد شد و پس از طی دوره متوسّطه به دانشگاه لبنان رفت و در سال 1964 میلادی در رشته حقوق و سپس در مقطع فوق لیسانس عربی در سال 1980 میلادی فارغ التحصیل گردید. برخی از آثار او چنین است: «تعذبنی شمس الجنوب»، «مرایا الجراح».
1- إیه بنت الحسین أرض الرّجوله‌أنت شمس علی الرّمال خجوله
2- أنت لوّنت فی دمائک جرحامهره الصّبر و الدّموع النّبیله
3- إیه «بدیاس» فی ترابک فیض‌و تریّ الغناء عذب السّیوله
4- فدماء الشّهید تکتب حرفایأسر الشّمس بالرّیاح العلیله
5- إیه «حومین» صفحة من عذاب‌و سراب ینسی الخلیل خلیله [۱]
6- ایه حوراء [۲] أترعی الکأس خمراو تعالی ندوّخ الصّا مدینا
7- فجنان الخلود رهن لشعب‌شهر السّیف و ازدری الواعظینا [۳]
1- سرزمین‌های جنوب لبنان فرزندان حسین هستند و تو مانند خورشیدی هستی که بر شن‌های خجالت‌زده‌ی آن تابیده‌ای!
2- تو در خونت جراحتی است که مهر آن صبر و اشک است.
3- و «بدیاس» و «حومین» [۴] و دیگر قریه‌های جنوب، کربلایی دوباره آفریده‌اند.
4- و خون حسین (ع) برای دفاع از حقّانیّت آنان بار دیگر به جوشش آمده است.
5- پس خون شهیدان حرفی را می‌نویسند که در همه‌ی زمانها تابندگی دارد.
6 و 7- حوراء جام را از شراب کربلایی پر ساز و به کام مقاومان بریز تا آنها به پیروزی رهنمون گردند. ملت لبنان با دیدن این رمز قیام شمشیرها را از نیام برکشیدند و دشمن را شکست دادند.
منابع
دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج1، ص: 649.