هادی آل کاشف الغطاء

شیخ هادی بن شیخ عبّاس بن علی بن جعفر صاحب کاشف الغطاء به سال 1289 ه. ق. در نجف اشرف به دنیا آمد. در خاندانی معروف به علم و ادب پرورش یافت و نزد اساتیدی مانند: «شیخ الشریعة»، «شیخ یزدی» و «مرحوم آخوند»، تلمذ نمود. او در سال 1361 هجری وفات یافت. برخی آثار او چنین است: «شرح شرائع الاسلام»، «مستدرک نهج البلاغه»، «المقبولة الحسینیة»، «شرح تبصره العلامة الحلی» و ...

1- و اللیل قد أجنّکم و اقبلافاتّخذوه للنّجاة جملا

2- و القوم لا یبغون غیری احدافارتحلوا التسلموا من الرّدی

در اینجا داستان شب عاشورا و رخصت امام (ع) در بازگشت اصحاب به خانه‌هایشان مطرح است تعبیرات امام به همان صورت است که در روایت آمده:

1- شب همه‌جا را فراگرفته است آن را مرکب خویش قرار دهید و از مرگ خود را نجات دهید.

2- که دشمن غیر مرا نمی‌خواهد. شما در تاریکی به این‌سو و آن‌سو پراکنده شوید و مرا با این لشکر انبوه واگذارید. این جماعت فقط در جستجوی من هستند و اگر بر من دست یابند از جستجوی دیگران دست برمی‌دارند.

1- و السّبط و الصّحب أولو الوفاءباتوا بتلک اللّیلة اللّیلاء

2- لهم دویّ کدویّ النحل‌من ذاکر للّه أو مصلّ

1- فرزندان و یاران وفادار امام (ع) آن شب را بیدار ماندند.

2- و تا صبح به مناجات پرداختند مناجات شب آخر و انعکاس نجوای اصحاب امام در حال نیایش و راز و نیاز و انابه و صوت دلپذیر قرآن در خیمه‌ها که به گوش می‌رسید مانند آواز دلنشین امواج زنبور عسل در کندو می‌باشد.

منابع

دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌1، ص: 557.