محمد بن هاشم خالدی‌

ابو بکر محمّد بن هاشم بن وعلة، خالدی کبیر، از اهالی خالدیه، بود. وی برادر سعید بن هاشم خالدی است. محمّد بن هاشم دارای دیوان اشعاری است. او شیعه بود و در مدح و رثای اهل بیت اشعاری سروده است.

وی به سال 386 در شهر حلب درگذشت. [۱]


1- أظلم فی کربلاء یومهم‌ثم تجلی و هم ذبائحه

2- عفرتم بالثری جبین فتی‌جبریل بعد الرسول ماسحه [۲]


1- در روز قتل آنان کربلا خیلی تاریک شد. (در هنگام جنگ گرد و غبار زیادی برخاسته و هوا را تیره کرده بود) و هنگامی روشن شد که سر همه‌ی آنان از بدن جدا شده بود.

2- (ای مردم)، پیشانی جوانی را به خاک کشیدید که بعد از رسول خدا (ص)، جبرئیل به آن دست می‌کشید.



منابع

دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌1، ص:175.


پی نوشت

  1. ادب الطف؛ ج 2، ص 153.
  2. همان؛ ص 152.