آفرین لاهوری

آفرین لاهوری با تخلص «آفرین» و نام اصلی «فقیر الله»، از شاعران سدۀ دوازدهم هجری قمری در هند است.

آفرین لاهوری
نام اصلی	فقیر الله
ملیت	هندی
پیشه	شاعر و نویسنده
تخلص	«آفرین»

دیوان لاهوری

دیوانی از لاهوری به یادگار مانده است. دیوان وی مشتمل بر چهار هزار بیت و اشعارش در قالب‌های غزل، قصیده، مخمس و ترجیح بند سروده شده است. در دیوان آفرین لاهوری، قصایدی در مدح و ستایش حضرت رسول اکرم (ص) و نیز یک مرثیه در قالب ترجیع ‌بند در مدح و رثای حسنین سروده شده است.

محتوا و مضمون این ترجیح بند بلند به شرح زیر است:

- مدح و ستایش سیدالشهدا (ع) و مقام شامخ ‌آن حضرت و برادر گرامی‌شان؛

- حلول ماه محرم و تازه‌ شدن غم هر ساله؛

- اشاره به عمق حادثۀ کربلا و سوگ نامۀ افلاکیان و قدسیان در آن غم؛

- شکوه و شکایت شاعر از خویش به جهت ناتوانی در گریستن درین غم.

اوج احساسات و عواطف شاعر دربندی که با واژه «فریاد» آغاز شده، محسوس است. زبان شاعر در این ابیات ساده است، ولی روان نیست.

کتاب شناسی

• لاهوری، فقیرالله (آفرین): کلیات آفرین لاهوری، به اهتمام غلام ربانی. لاهور: پنجابی ادبی آکادمی، ۱۹۶۷ میلادی.