محمد علی حضرتی‌

نسخهٔ تاریخ ‏۷ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۶:۰۹ توسط Esmaeili (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

محمدعلی حضرتی (١٣٤٢ ه. ش) شاعر معاصر ایرانی است.

محمد علی حضرتی
محمدعلی حضرتی.jpg
زادروز ١٣٤٢ ه.ش
قزوین
کتاب‌ها «شعله در خیمه ابر»، «عاشقانه‌های کبود»، «حنجره آب»، «خورشید بر نیزه»، «نسیم فرهنگ و هنر قزوین» و «قزوین در آینه تاریخ و طبیعت ایران»

زندگینامهویرایش

محمدعلی حضرتی فرزند رحیم در سال ١٣٤٢ ه. ش در شهرستان قزوین پا به عرصه‌ گیتی گذاشت. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در زادگاه خود به پایان رساند و سپس در رشته زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه تهران در مقطع کارشناسی فارغ‌التحصیل شد و ادامه آن را تا مقطع فوق لیسانس در دانشگاه تربیت مدرس تهران به انجام رساند و به استخدام وزارت آموزش و پرورش درآمد.

حضرتی از سال ١٣٦٥ ه. ش به بعد رسما وارد جرگه‌ شعر و شاعری شد و در جلسات شعر حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی حضور یافت. در مراجعت به قزوین «کانون شعر سحر» و بعد از آن مرکز «هنرهای ادبی عبید» را تأسیس نمود.

وی علاوه بر تدریس در دانشگاه علوم پزشکی قزوین و تربیت معلم به صورت مأمور از آموزش و پرورش و در سمت مدیر سازمان ایران گردی و جهانگردی قزوین و رئیس اداره بنیاد ایران‌شناسی استان قزوین انجام وظیفه کرده‌است.

وی در همه قالب‌های شعر کلاسیک و هم چنین شعر نو طبع آزمایی کرده‌است.

آثارویرایش

از حضرتی تاکنون کتاب‌های متعددی چاپ شده‌است که از آن میان می‌توان از مجموعه شعرش به نام «شعله در خیمه ابر» و «عاشقانه‌های کبود» نام برد همچنین مجموعه شعرهای گردآوری شده شاعران قزوین یا نامهای «حنجره آب»، «خورشید بر نیزه» و دو دفتر به نام «نسیم فرهنگ و هنر قزوین» و هم چنین مجموعه مقاله و راهنمای گردشگری شهر قزوین و «قزوین در آینه تاریخ و طبیعت ایران» را نیز به چاپ رسانده است.

اشعارویرایش

سوار[۱]ویرایش

بار دیگر باره، هی زد سوی میدان سوار مثل خورشیدی که می‌تازد به شب عریان سوار
آتش شمشیر خشمش زهره‌ها را آب کرد رد شد از خاکستر دشمن چنان طوفان سوار
بی‌زره، بی‌جامه، با تن پوشی از غیرت به بر در مصاف تیغ‌های لخت در جولان سوار
آسمان ابری نبود و نیزه می‌بارید و تیر کوه را می‌ماند پا بر جا در آن باران سوار
با لب شمشیر با نامرد حرف از مرگ زد هیبت تیغ علی در لهجه‌اش پنهان سوار
ریشه تا در آسمان‌ها بست آن نخل رشید سبز رویید از زمین یک دشت نخلستان سوار

منابعویرایش

پی نوشتویرایش

  1. به تمامی حماسه و غیرت، عابس بن ابی شبیب شاکری.