سعد بن حارث خزاعی

نسخهٔ تاریخ ‏۱۲ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۵۸ توسط Faraji (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

سعد بن حارث خزاعی (سعد خزاعی)، از شهدای روز عاشورا است.

مزار یاران امام حسین(ع).jpg
اطلاعات اصحاب امام حسین (ع)
نام کامل سعد بن حارث خزاعی (سعد خزاعی)
نقش های برجسته صبح روز عاشورا و در حمله اول، به شهادت رسید

شخصیت شناسیویرایش

سعد بن حارث از قبیله خزاعه و ایرانی‌تبار بود. مامقانی و شیخ عباس قمی از وی به نام سعد بن الحرث غلام امام حسین(ع) نام برده‌اند.[۱] سعد بن حارث زمان پیامبر (ص) را درک کرده و از اصحاب آن حضرت به‌شمار می‌رفت. اگر چه بعضی از پژوهشگران معاصر در صحابی بودن ایشان تردید دارند و معتقدند که نام سعد در شمار اصحاب آن حضرت ذکر نشده است.[۲] سعد از موالی بود و به امام علی(ع) خدمت می‌کرد. در زمان خلافت آن حضرت، مدتی استاندار آذربایجان و پس از آن مسئول نیروی انتظامی کوفه بود و در جنگ‌های زمان امام علی(ع)، شرکت داشت. پس از شهادت امام علی(ع) در خدمت فرزندان او بود.[۳]

نقش در واقعه کربلاویرایش

هنگامی که امام حسین(ع) قصد هجرت از مدینه را داشت، سعد بن حارث او را همراهی کرد و از مدینه تا کربلا با آن حضرت بود. در صبح روز عاشورا و در حمله اول، به شهادت رسید. او به هنگام شهادت حدود 70 سال سن داشت.[۳]

نام در زیارت‌نامه‌هاویرایش

نام جون در زیارت‌نامه‌ها ذکر نشده است. علامه شوشتری ضمن ذکر نام او در کتاب خود می‌نویسد: «می‌گویم برای مطالب مربوط سندی ذکر نشده است. این سخن را که سعد خزاعی بوده با این سخن که سعد از موالی امام بوده است را نمی‌توان جمع کرد.» [۴]

منبعویرایش

پی‌نوشتویرایش

  1. منتهی الآمال، قمی، شیخ عباس، ج1، ص353؛ تنقیح المقال فی احوال الرجال، مامقانی، ج2، ص12.
  2. ر.ک : فرسان الهیجاء، ج1، ص156؛ قاموس الرجال، ج5، ص28.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ ر.ک :اعیان الشیعه، ج1، ص610، ج7، ص221؛ 5. ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ص96؛ بحار الانوار الجامعه لدرر الائمه الاطهار (ع)، ج45، ص72؛ اقبال بالاعمال الحسنه فیما یعمل مره فی السنه، ج3، ص78؛ انصار الحسین (ع)، ص100؛ الحدائق الوردیه، ص121؛ منتهی الآمال، قمی، ج1، ص353؛ تنقیح المقال فی احوال الرجال، ج2، ص12؛ فرسان الهیجاء، ج1، ص156؛ وسیله الدارین فی انصار الحسین، ص148.
  4. ر.ک : قاموس الرجال، ج5، ص28.