عاشورا
روز دهم محرم، روز شهادت سالار شهیدان و فرزندان و اصحاب او در کربلا، عاشورا نام دارد.
تاریخچه و علت نامگذاری
عاشورا در تاریخ عرب جاهلیت از روزهای عید رسمی و ملی بوده‌است و در آن روزگاران، در چنین روزی روزه می‌گرفتند. روز جشن ملی و مفاخر و شادمانی بوده‌است و در چینن روزی لباس‌های فاخر می‌پوشیدند و چراغانی و خضاب می‌کردند. اما با رواج اسلام و با تشریع روزه رمضان، آن روز نسخ شد.
گفته اند: «علت نامگذاری روز دهم محرم به عاشورا به این علت است که ده نفر از پیامبران با ده کرامت در این روز مورد تکریم الهی قرار گرفته‌اند.[۱]
در فرهنگ شیعی
در فرهنگ شیعی به خاطر واقعه شهادت امام حسین (ع) در این روز عظیمترین روز سوگواری و ماتم به حساب می آید که بزرگترین فاجعه و ستم در مورد خاندان پیامبر انجام گرفته است. به همین دلیل پیروان خاندان رسالت در این روز به سوگ و عزا می نشینند و بر کشتگان این روز می گریند.
امام رضا(ع) فرمودند: «هر کس را که عاشورا روز مصیبت و اندوه و گریه باشد، خداوند قیامت را روز شادی او قرار می دهد.»
منبع
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف، ص ۲۹۸-۳۰۱
پی‌نوشت
- ↑ حیاه الحسین، ج ۳، ص ۱۷۹ به نقل از الانوار الحسینیه