تراب کاشانی
محمدهاشم کاشانی (۱۲۵۲ ه. ش-۱۳۳۸ ه.ش) ازشاعران معاصر ایرانی است.
| محمدهاشم کاشانی | |
|---|---|
| زادروز | ۱۲۵۲ ه. ش کاشان |
| مرگ | ۱۳۳۸ ه. ش کاشان |
| تخلص | تراب |
زندگینامه
محمدهاشم، «تراب» کاشانی فرزند آقامحمدحسین تاجر کاشانی در سال ۱۲۵۲ ه. ش متولد شد. حسین امینی در مقدمه‌ای که بر منتخب دیوان تراب نگاشته چنین آورده‌است: «تراب در مکتب طبیعت درس شاعری و سخن‌پردازی آموخت ... طبع فسونگرش از روانی اعجاز می‌کند و مهارت و استادیش در فن سخن‌سرایی غیر قابل گفتار است. تراب در تمام اقسام شعر دست داشته و در هر یک خلاقیّت و مقام استادی خود را ثابت کرده‌‌‌‌است و در حدود شصت هزار بیت شعر دارد».
آثار
منتخب دیوان تراب به سعی و کوشش آقای عباس کی‌منش «مشفق» در حدود چهار هزار بیت به سال ۱۳۲۴ ه. ش در کاشان به چاپ رسیده‌است.[۱]
اشعار
| شاه سوم، خلاصه‌ی کونین | ناز پروردِ سید ثقلین | |
| بر زمین فیض آسمان کی بود | آن دو را این اگر نبد ما بین | |
| هفت دوزخ ز قهر او به گداز | هشت جنت ازو به زینت و زین | |
| مصطفی را قوای روح و بدن | مرتضی را مزید نور دو عین | |
| صفدر کارزار در صفین | پادشاه و امیر بدر و حُنَین | |
| زبده‌ی جاهدان راه خدا | در یَم خون طپان ز تیغ و سنین | |
| شافع عاصیان به روز جزا | کشته‌ی تشنه لب، امام حسین | |
| بَدر دارَین و سید الشهدا | هادی راه دین، چراغ هدا |
منابع
پی نوشت
- ↑ منتخب قصاید و غزلیات تراب کاشانی.