الشیخ یعقوب نجفی
شیخ یعقوب نجفی، از شعرای عرب زبانی است که در وصف اهل بیت اشعاری سروده است.
| الشیخ یعقوب نجفی | |
|---|---|
| زادروز | ۱۲۷۰ ه. ق. نجف اشرف |
| مرگ | ۱۳۲۹ هجری |
| پیشه | شاعر |
زندگینامه
یعقوب ابن الحاج جعفر بن شیخ حسین نجفی در سال ۱۲۷۰ ه. ق. در نجف اشرف به دنیا آمد. او از بزرگان ادب در نجف به شمار می‌آمد و اکثر اشعارش در مورد اهل بیت است. وی به سال ۱۳۲۹ هجری وفات یافت. [۱]
آثار
یعقوب نجفی سه روضة طویل را در مورد امام حسین (ع) به نظم آورده است که دوتای آن به زبان محلّی عراق می‌باشد.
نمونه اشعار
۱- فلا الماء یحلو بعدهم و یلذّلی‌و لا العیش مهما عشت و هو منمّق
۲- اقول لدهری یوم فرّق بیننا:أیا دهر للأحباب انت مفرّق!
۳- فقال ألا للنّاس طول زمانهم‌لکلّ اجمّاع بعد حین تفرق
۴- فقلت لعینی اسکبا أدمعا دماعلی جیرة منی صفا العیش رنقوا [۲]
۱- من از هنگامی‌که به غم فراق و عشق جانسوز یکباره دچار شده‌ام، دیگر نه آب، گوارایی دارد و نه زندگی لذّت بخشی برایم وجود دارد.
۲- پس به روزگاری که بین ما فاصله انداخته است می‌گویم: «ای روزگار تو جدایی‌انداز بین مایی!»
۳- و ندا داد که مردم در طول زمانها همه جوامعشان متفرق می‌شوند و جامعه‌ی متّحدی نخواهند داشت.
۴- به چشمم گفتم: «خون گریه کن و آتش دل مرا با اشک دیده صفا بده!»