سید الشهدا (ع)
از معروفترین لقبهاى حسین بن على(ع) سیدالشهدا(ع) می باشد.
معنا و مفهوم
در روایات و زیارتنامه‌ها از زبان ائمه(ع)، سیدالشهدا بسیار بیان شده است. این لقب به معناى سرور و سالار شهیدان است.
امام صادق(ع)به «ام سعید احمسیه» که مرکبى کرایه کرده بود تا در مدینه سر قبور شهدا برود، فرمود: «آیا به تو خبر دهم که سرور شهیدان(سیدالشهدا) کیست؟»
گفت: «آرى.»
فرمود: «حسین بن على است.»
پرسید: «او سیدالشهداست؟»
فرمود: «آرى...» [۱]
این لقب، ابتدا مخصوص حضرت حمزه، عموى پیامبر خدا بود که در جنگ احد به شهادت رسید. اما حماسه و ایثار اباعبدالله(ع) چنان بود که او را بر همه شهیدان برترى و سرورى داد و شهداى کربلا را نیز بر دیگر شهیدان فضیلت بخشید و این سیادت و برترى در عرصه قیامت هم مشهود خواهد بود.
پیامبر خدا یک بار که به نقل از جبرئیل،از شهادت فرزندش خبر مى‌داد، از جمله دعایش درخواست مقام سیدالشهدایى براى حسین بود: «اللهم فبارک له فى قتله و اجعله من سادات الشهداء».[۲]
میثم تمار نیز در سخنانى که با «جبله مکیه» داشت، این تعبیر را درباره آن حضرت گفت:
«ان الحسین بن على سید الشهداء یوم القیامه». [۳]