عمر بن جندب حضرمی‌

نسخهٔ تاریخ ‏۱۳ فوریهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۳۳ توسط Esmaeili (بحث | مشارکت‌ها)

عمر بن جندب حضرمی، از اصحاب امام علی (ع) و از شیعیان امام حسین (ع) بود و در روز عاشورا در کربلا به شهادت رسید.

مزار یاران امام حسین(ع).jpg
اطلاعات اصحاب امام حسین (ع)
نام کامل عمر بن جندب حضرمی
محل زندگی کوفه
نقش های برجسته در نزدیکی کربلا به امام حسین (ع) پیوست و سرانجام در روز عاشورا و در حمله اول به شهادت رسید

تبار شناسی

عمر بن جندب از حضرموت، قبیله‌ای قحطانی است و یا از بنی‌ حضرمی است که یکی از قبایل یمن بوده است. نام او را عمرو نیز گفته‌اند. او در کوفه ساکن بود. او راوی حدیث بود. از اصحاب امام علی (ع) و از شیعیان امام حسین (ع) بود. او در جنگ‌های جمل، صفین و نهروان در رکاب امام علی (ع) جنگید و پس از شهادت آن حضرت با امام حسن (ع) بیعت کرد. وی از یاران و هم‌فکران حجر بن عدی بود. پس از شهادت حجر از کوفه فرار کرد و پس از مرگ زیاد بن عبید به کوفه بازگشت.

نقش در واقعه کربلا

عمر پس از مرگ معاویه با مسلم بن عقیل بیعت کرد و پس از شهادت مسلم از کوفه خارج شد و چندی به اختفا و گریز گذراند و در نزدیکی کربلا به امام حسین (ع) پیوست و سرانجام در روز عاشورا و در حمله اول به شهادت رسید. سن او در هنگام شهادت در حدود ۵۰ سال بود. [۱]

در زیارت رجبیه این‌گونه به وی سلام داده شده است: «السَّلامُ عَلَی عُمَرِ بنِ جُندَبِ الحَضرَمی“ ودر زیارت ناحیه مقدسه نام پدرش احدوث ذکر شده است. ”السَّلامُ عَلَی عُمَرِ بنِ الاحدوثِ الحَضرَمی» [۲]

منبع

پی نوشت

  1. ر.ک : رجال طوسی، شیخ طوسی، ابوجعفر محمد بن حسن، به کوشش محمد صادق آل بحر العلوم، نجف: ۱۳۸۱ ﻫ ق.، ص۷۶؛ تهذیب التهذیب، ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، نجف: دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۷ ﻫ ق.، ج۶، ص۱۲۵؛ بحار الانوار الجامعه لدرر الائمه الاطهار (ع)، مجلسی، ملا محمد باقر، تهران: مکتبه الاسلامیه، ۱۳۶۲ ش.، ج۴۵، ص۷۳؛ اقبال بالاعمال الحسنه فیما یعمل مره فی السنه، سید بن طاووس، علی بن موسی، تحقیق جواد قیومی اصفهانی، قم: مکتبه الاعلام الاسلامی، ۱۴۱۴ ﻫ ق.۵۸. بحر الانساب، خزاعی، طهران: دارالخلافه، ۱۲۶۸ ﻫ ق.، ج۳، ص۷۹.
  2. اقبال بالاعمال الحسنه فیما یعمل مره فی السنه، سید بن طاووس، علی بن موسی، تحقیق جواد قیومی اصفهانی، قم: مکتبه الاعلام الاسلامی، ۱۴۱۴ ﻫ ق.۵۸. بحر الانساب، خزاعی، طهران: دارالخلافه، ۱۲۶۸ ﻫ ق.، ج۳، ص۷۹.