تَلّ زَینبیّه مکانی مُشرف به قتل‌ گاه امام حسین (ع) است. در واقعه کربلا حضرت زینب (س) از بالای آن، حال برادرش (حسین بن علی) را به هنگام جنگ نظاره می‌کرد. این مکان، در غرب حرم امام حسین (ع) قرار دارد و زیارتگاه شیعیان است.

معنای تل

تل، به معناى تپه، تودۀ خاک و ریگ است، پشته بر آمده از زمین.

تل زینبیه در واقعه عاشورا

سرزمین کربلا، ناهموار و داراى تل و تپّه بود. در حادثۀ کربلا، تلّ و تپه‌اى مشرف بر شهادتگاه شهداى کربلا بود و حضرت زینب (ع) بالاى آن مى‌آمد تا وضع برادرش امام حسین (ع) را در میدان نبرد، بررسى کند و جویاى حال او شود.

بنای تل

در حال حاضر، بنایی به نام تل زینبیه در سمت جنوب غربی حرم امام حسین (ع) واقع شده است که به طور تقریبی پنج متر از کف صحن حرم بالاتر است و حدود 35 متر تا مقتل و قتل‌گاه فاصله دارد.''تراث الکربلا''، سلمان هادى طعمه، ص129. این مکان را به صورت اتاقی ساخته‌اند که با چند پله به آن راه است و گنبدی از کاشی آبی بر آن استوار است.[3] تجدید بنای تل زینبیه در این اواخر حدود سال 1398 قمری انجام شد. تجدید بناى تل زینبیّه در این اواخر، در سال 1398 قمرى بوده است. [۱]


منابع

جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 119-120.(برگرفته)

دانشنامه مجازی مکتب اهل بیت (ع)، وابسته به مجمع جهانی اهل بیت (ع).(برگرفته)

پی نوشت

  1. تراث کربلا، سلمان هادى طعمه، ص 129.