مهریه زهرا

در برخى روایات است که آب،یا آب فرات،مهریّۀ حضرت زهرا«ع»مى‌باشد.از امام باقر«ع»در ضمن حدیث مفصّلى دربارۀ مهریّۀ حضرت زهرا«ع»آمده است:«و جعلت لها فى الأرض اربعة انهار:الفرات،و نیل مصر و نهروان و نهر بلخ» و در نقل دیگرى است:

«و جعلت نحلتها من علىّ خمس الدّنیا و ثلثى الجنّة و اربعة انهار فى الأرض،الفرات و دجلة و النّیل و نهر بلخ...». طبق این نقلها نه تنها فرات و دجله و نیل و نهر بلخ،بلکه یک پنجم دنیا و دو سوّم بهشت نیز مهریۀ زهراى مرضیّه است،امّا فرزند زهرا،در کنار همین فرات، لب تشنه جان مى‌دهد و مظلومانه به شهادت مى‌رسد.

کاش،اى کاش که دنیاى عطش مى‌فهمید آب،مهریّۀ زهراست،بیا تا برویم آب،مهریّه زهرا و تو لب تشنه دهى جان مصلحت بود ندانم چه در این کار،قضا را

جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 440.