مهر کربلا
مهر،قطعهاى کوچک از گل،معمولا به شکل مکعّب مستطیل یا استوانهاى که نمازگزاران،بر زمین نهند و به جاى خاک،پیشانى به هنگام سجده بر آن گذارند. [۱] مهر و تسبیحى که از تربت سید الشهدا ساخته شود و بر آن نماز،یا با آن ذکر گفته شود،فضیلت بسیار دارد،امامان و اولیاء و علماء چنین مىکردند.امام صادق«ع»سجده بر تربت امام حسین«ع»مىکرد و فرمود:«السّجود على تربة الحسین«ع»تخرق الحجب السّبع» [۲] ،سجده بر تربت حسینى،حجابهاى هفتگانه را کنار مىزند.صنعت مهرسازى و تسبیحسازى از تربت حرم ائمّه،شغلى مقدّس و محترم و اغلب در انحصار خاندانهاى پاک و سادات معتقد بوده است.حتى در کربلا،خاندانى براى اینکه این افتخار و امتیاز را همواره داشته باشد،سالانه مبلغى به والى بغداد مىپرداخته است.
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 439-440.