مخالفان بیعت با یزید

یزید بن معاویه و والیان او،پس از مرگ معاویه از مردم و شخصیّتها مى‌گرفتند.امّا کسانى هم زیر بار بیعت نرفتند.از جمله کسانى که علنا بیعت با یزید را ردّ کردند و زیر بار حکومت او نرفتند و از او انتقاد کردند،اینان بودند:حسین بن على«ع»،عبد الرحمن بن ابى بکر،عبد الله بن زبیر،منذر بن زبیر،عبد الرحمن بن سعید،عابس بن سعید و عبد الله بن حنظله. سید الشهدا«ع»دعوت ولید،والى مدینه را براى بیعت ردّ کرد و ضمن سخنى که فضایل دودمان رسالت را برشمرد و به ننگهاى یزید اشاره داشت،فرمود:«...و مثلى لا یبایع لمثله» و به مروان نیز که آن حضرت را مى‌خواست به بیعت وادارد ،فرمود:

«ویحک!أ تأمرنی ببیعة یزید و هو رجل فاسق؟» (آیا مرا به بیعت مردى فاسق چون یزید فرا مى‌خوانى؟)سید الشهدا«ع»بیعت با یزید را به معناى قبول سلطۀ جور و رضا دادن به هدم اسلام مى‌دید.از این رو و براى نجات اسلام و امّت از حکومت فاسقان،بیعت نکرد و سفر مکّه،سپس راه کربلا را در پیش گرفت.

جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 408.