چکمه

چکمه کفش خاصى است که نظامیان به پا مى‌کنند، بویژه در میدان نبرد. آنچه در اذهان عموم از این کلمه تداعى مى‌شود،«چکمۀ شمر»است که در آخرین لحظات حیات سیدالشهدا(ع) با چکمه بر روى سینۀ آن حضرت رفت و آنگاه سر مبارکش را از تن جدا کرد. تعبیر مقاتل چنین است که: «و جلس على صدر الحسین و قبض على لحیته و هم بقتله...»

منبع

• جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۱۳۷.