سبط پیامبر

سبط، به معناى نواده است. از لقبهاى امام حسین(ع)، «سبط محمدالنبى» [۱] و سبط النبى است.

امام حسین(ع) سبط اصغر پیامبر و امام مجتبى، سبط اکبر نامیده مى‌شود.سبط منتجب هم گفته شده‌است. به این دو نوادۀ عزیز رسول خدا، «سبطین» هم در روایات و زیارتنامه‌ها اطلاق مى‌شود: «السلام علیکما یا سبطى نبىّ الرّحمة و سیّدى شباب اهل الجنّة». [۲]

منبع

  • جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۲۲۰.

پی‌نوشت

  1. بحار الانوار،ج ۴۵،ص ۲۴۴.
  2. زیارتنامۀ حضرت معصومه«ع»در مفاتیح الجنان.