کتیبه
کتیبه، پارچه‌هایى مشکى است که مزیّن به اشعار محتشم کاشانى است و با خط نستعلیق نوشته شده و در ایّام محرّم و سایر روزهاى سوگوارى، مساجد، حسینیّه‌ها، تکایا و مجالسى را که در آنها اقامۀ عزا مى‌شود، سیاهپوش مى‌کنند. در این اشعار، اغلب از همان ترکیب بند معروف محتشم (باز این چه شورش است که در خلق عالم است) استفاده مى‌شود.
البته کتیبه، به هر نوع نوشته هم گفته مى‌شود که در ساختمانها به کار مى‌رود. «آنچه با خط نسخ یا نستعلیق و یا به خط طغرا و یا به خط کوفى بر دورۀ دیوار مساجد و مقابر و اماکن متبرکه یا سر در دروازه امرا و بزرگان نویسند،یا نقش کنند.» [۱] کتیبه‌نویسى از هنرهاى عمده،در بخش خطاطى است و خطاطان معروفى هنر دینى خویش را در کتیبه‌هاى مساجد و بناهاى مذهبى تجلى داده‌اند.
منبع
- جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۳۶۶.
پی‌نوشت
- ↑ لغت‌نامه،دهخدا.