محسن تاج الواعظین
محسن تاج الواعظین (زاده 1264 در نیشابور- درگذشته 1303) مداح و روضه خوان ایرانی بود.
زندگینامه
حاج میرزا محسن نیشابوری، معروف به «حاجی تاج واعظ» و ملقب به «تاج الواعظین»[۱]، خوش‌آواز و ردیف‌دان دوره ناصری تا اواخر قاجار بود. اجراهای شورانگیز، قدرت صدا و موقع‌شناسی و همچنین ارادت او به خاندان رسالت، سرآمد و سرشناس عام و خاص بوده است. تاج نیشابوری، کتابی به نام «درّة التاج و مرقاة المعراج» تالیف نموده است. وی در جوانی به تحصیل ادبیات فارسی و عربی پرداخت و حکمت و فلسفه را نیز از ملاهادی سبزواری راگرفت.
آثار
- درباره «سیری در موسیقی مذهبی ایران و یادی از تاج الواعظین نیشابوری»، نوشته محمود میرزاده، خرداد، 4 اردیبهشت 1378، ص 8.
- «درةالتاج و مرقاة المعراج»، در تفلیس 1324.[۲]
منابع
- مأخذ شناسی مناسک آیینی شیعه در ایران و جهان، پیمان اسحاقی.
پی‌نوشت
- ↑ این لقب را ناصرالدین شاه که در تکیه دولت تحت تأثیر صدای خوش او قرار گرفته بود، به وی داد.
- ↑ این کتاب به دستور حاج زین‌العابدین تقی‌اف -ثروتمند مشهور باکویی- در تفلیس به چاپ رسیده و شامل قطعات نظم و نثر (مراثی، مواعظ، خطبه‌های عربی، مثنوی‌هایی با اوزان متفاوت، و بخشی حاوی ذکر و اوراد و طلسمات) است.