حیدر عرفان
حیدر عرفان نویسنده، پژوهشگر، مدرس و ادیب دشتسشتانی است.
| حیدر عرفان | |
|---|---|
 | |
| نام اصلی | حیدر عرفان |
| زمینهٔ کاری | ادبیات و فرهنگ |
| زادروز | دشتستان |
| ملیت | ایرانی |
| محل زندگی | بوشهر |
| لقب | حشمت |
| پیشه | تدریس در دانشگاه‌های استان بوشهر، فارس، خوزستان و... نگارش و چاپ چندین کتاب پژوهشی |
| مدرک تحصیلی | کارشناسی ادبیات فارسی از دانشگاه شیراز
کارشناسی ارشد رشته فرهنگ و تمدن اسلامی از دانشگاه تهران |
| دلیل سرشناسی | تلاش فراوان در پاسداری از زبان فارسی
تلاش گسترده برای تاسیس دانشگاه آزاد واحد بوشهر |
زندگینامه
وی تحصیلات ابتدایی و دبیرستانی را در برازجان به پایان رساند و از دانشگاه شیراز در رشته ادبیات فارسی مدرک کارشناسی دریافت نمود (1340). پس از آن به استخدام وزارت آموزش و پرورش در آمد و به تدریس مشغول شد. در سال 1353 در تهران اقامت گزید و در دبیرستان آن شهر به تدریس مشغول شد. کسب رتبه برتر در آزمون‌های مختلف سبب شد تا چندی نیز در دانشگاه علم و صنعت تدریس نماید. آقای عرفان از سال 1359 تا 1364 در شیراز ساکن شد و پس از بازگشایی دانشگاه‌ها، تحصیلات خود را ادامه داد و در رشته فرهنگ و تمدن اسلامی، از دانشگاه تهران مدرک کارشناسی ارشد دریافت نمود. وی پس از سال‌ها دوری از زادگاه خود بار دیگر در سال 1364 به دشتستان بازگشت. عشق و علاقه فراوان ایشان به گسترش فرهنگ و دانش باعث شد تا در این دوران گام‌های بلند و ارزشمندی بردارد. تلاش گسترده و پیوسته در راه تاسیس دانشگاه آزاد واحد بوشهر، پیگیری مدام و کوشش خستگی ناپذیر در جهت راه‌اندازی دانشگاه آزاد واحد دشتستان، تدریس در دانشگاه‌های استان بوشهر، فارس، خوزستان و... نگارش و چاپ چندین کتاب پژوهشی، حضور فعال و ارائه مقاله‌های علمی در همایش‌های گوناگون ثمره این دوران است.
همچنین کتاب «انسان از افسانه تا آفرینش را از انگلیسی به فارسی ترجمه کرده است. تلاش ایشان در جهت پاسداری از زبان فارسی و بهره گیری فراوان از واژگان خودی و پرهیز از به کارگیری واژه‌های بیگانه از ویژگی‌های ادبی نویسنده است وی با تخلص «حشمت» در هر دو سبک پیشین و نیمایی شعر می‌سراید وی در تابستان 1338 با چاپ مقاله ای با عنوان «شهر بدون دروازه» در روزنامه «پیک خجسته» نویسندگی و تلاش مطبوعاتی خود را آغاز کرد. از سال 1364 آقای عرفان در بوشهر اقامت گزیدند و همچنان فعالیت مطبوعاتی و دانشگاهی خود را پی گرفتند. نقد ادبی، پژوهش تاریخی– اجتماعی و ارزیابی فرهنگی نخبگان زمینه کوشش مطبوعاتی ایشان است. این نوشته ها در نشریات محلی استان به خصوص، نسیم جنوب، نصیر و اتحاد جنوب چاپ و منتشر می‌شود. از ماندگارترین اثر مطبوعاتی ایشان تاسیس نشریه «سالنامه» 1344 ه. ش. در دشتستان است که در نوع خود نخستین نشریه اداری– اجتماعی به شمار می‌آید.[۱]
تحصیلات
- کارشناسی ادبیات فارسی از دانشگاه شیراز
- کارشناسی ارشد رشته فرهنگ و تمدن اسلامی از دانشگاه تهران
آثار
کتاب‌ها
تعزیه در استان بوشهر، شیراز، نوید شیراز، 1379، ص 440.
مقاله‌ها
- «تاریخچه تعزیه در ایران»، تعزیه در استان بوشهر، ص 12 - 17.
- «تعزیه در استان بوشهر»، تعزیه در استان بوشهر، ص 17 - 20.
- «روش و وسایل خبرگوئی (نوحه زنجیرزنی) [در استان بوشهر]»، تعزیه در استان بوشهر، ص 20 - 22.
- «شام غریبان [در استان بوشهر]»، تعزیه در استان بوشهر، ص 77.
- «مجلس تعزیه حر ریاحی»، تعز یه در استان بوشهر، ص 172 - 208.
- «مجلس تعزیه حج الوداع»، تعزیه در استان بوشهر، ص 143 - 171.
- «مجلس تعزیه شبیخون»، تعزیه در استان بوشهر، ص 233 - 270.
- «مجلس تعزیه عاشورا»، تعزیه در استان بوشهر، ص 382 - 440.
- «مجلس تعزیه عباس»، تعزیه در استان بوشهر، ص 348 - 381.
- «مجلس تعزیه طفلان زینب»، تعزیه در استان بوشهر، ص 209 - 232.
- «مجلس تعزیه طفلان مسلم»، تعزیه در استان بوشهر، ص 111 - 142.
- «مجلس تعزیه مسلم»، تعزیه در استان بوشهر، ص 85 - 110.
- «مجلس شهادت علی اکبر (ع)»، تعزیه در استان بوشهر، ص 271 - 312.
- «مجلس قاسمِ حسن»، تعزیه در استان بوشهر، ص 313 - 347.
- «مراسم سینه زنی [شامل نوحه‌های استان بوشهر]»، تعزیه در استان بوشهر، ص 23 - 74.
منابع
- وب سایت سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران
- مأخذ شناسی مناسک آیینی شیعه در ایران و جهان، پیمان اسحاقی.
- وب سایت صدا و سیمای مرکز بوشهر