نصرت الله فتحی
نصرت‌الله فتحی (زاده 1293 در روستای آتشباک، و درگذشته 1356 در تبریز) نویسنده، منتقد ادبی، گزارشگر و شاعر ایرانی از اواخر دهه 3 تا اواسط دهه 6 قرن 14 شمسی بود.
مرحوم فتحی که با روزنامه‌های وقت از جمله نگین، خواندنی‌‌ها؛ پیمان (به صاحب امتیازی سید احمد کسروی تبریزی) و... همکاری نزدیکی داشت. علاوه بر آن خود شخصا به اداره چندین روزنامه همت گماشته و روزنامه‌های تقدیر و نیروی جوان را به مسئولیت خود انتشار داده است. نصرت‌الله فتحی در کنار این‌ها به تالیف نیز همت میکرد.
زندگینامه
وی تحصیلات خویش را از مکتب‌خانه زادگاهش (آتشبه‌ی– آتشباک) واقع در نزدیک یکی از ایستگاه‌‌های راه آهن تبریز به تهران آغاز کرد و پس از در گذشت پدر به مراغه و تبریز رفته و در مدارس آن‌روزی طلبهوار به تحصیل مشغول و از محضر اساتید صاحب نامی مانند مرحوم حاج میرزا علی قلی واعظ دهخوارقانی صاحب اولین کتاب چاپ شده در مورد گفتار نیاکان به زبان ترکی با نام وطن دیلی– ترکی مثل لر چاپ شده در سال 1294 شمسی و دیگران کسب فیض کرده سپس در شهر‌‌های یاد شده به تکمیل دروس و معلومات خود پرداخته و سپس جهت خدمت به وزارت دارائی استخدام میشود. در این حین ایشان بعد از یک دوره کلاس قضائی را نیز طی میکند. زنده یاد فتحی مدتی نیز رئیس گمرکات خراسان؛ مهر آباد و جنوب گردیدند. بیشتر عمر وی در تحقیق و تتبع و مطالعه کتب گذشته و چنانکه نوشته‌اند وی در دوران بازنشستگی و ایام فراغت جز خواندن و نوشتن کار عمده‌‌ای نداشته است.
جمعی از نوشتجات صاحب ترجمه به سایر زبان‌ها نیز ترجمه و مورد استقبال خاورشناسان و نویسندگان خارجی قرار گرفته و نیز مورد تقدیر واقع شده‌اند. زنده یاد فتحی قریحه‌ی شعری نیز داشت و در شعر "آتشباک" تخلص داشت. ایشان بیش از 500 مقاله نیز تالیف کرده بود؛ چرا که از 15 سالگی به نویسندگی روی آورده و در سال 1319 سمت راهبرد مجله‌ی پیمان سید احمد کسروی را به دست گرفته بود.[۱]