عبد اللّه بن بقطر(یقطر)

از شهداى نهضت امام حسین«ع»در کوفه.وى صحابى پیامبر و برادر رضاعى امام حسین«ع»بود.سه روز قبل از امام حسین«ع»به دنیا آمد.پدرش بقطر(یقطر)خادم پیامبر بود و همسرش میمونه در خانۀ على«ع»بود و میمونه هر دو را شیر مى‌داد. او از صحابیان شهید و از فرستادگان امام حسین«ع»بود که نامه‌اى از سوى آن حضرت براى مسلم بن عقیل در کوفه مى‌برد.دستگیر شد،وى را نزد ابن زیاد بردند،سپس او را از بالاى قصر به زمین افکندند و استخوانهایش خورد شد.رمقى در بدن داشت که عبد الملک بن عمیر لخمى او را کشت.

جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 298.