عمیر بن عبدالله مذحجی
عمیر بن عبدالله مَذحجی، از اخیار و از اصحاب سلحشور و صالح و رزمنده امام حسین (ع) بود. مذحج تیره‌ای از کهلان و از اعراب قحطانی جنوب بود که اصالت یمنی داشت و از اهالی کوفه بود. [۱] او مردی شجاع و جنگ‌آزموده و دوستدار اهل بیت بود.
| اطلاعات اصحاب امام حسین (ع) | |
|---|---|
| نام کامل | عمیر بن عبدالله مَذحجی |
| محل زندگی | کوفه |
| نقش های برجسته | از اصحاب سلحشور و صالح و رزمنده امام حسین (ع) |
نقش در واقعه کربلا
عمیر صبح عاشورا و پس از سعد بن حنظله تمیمی بدون اسب به میدان شتافت و مبارز خواست و چنین رجز خواند:
رجزخوانی
قَد عَلِمَت سَعدٌ وَ حَی مَذحَج | ||
اُعلُوا بِسیفی هامَة المُدَهج | ||
فریسةُ الضَبعِ الازل الاعرج | ||
اَنّی لَیثُ الغاب لَم اُهَجِهِج | ||
وَ اَترُکُ القرن لَدَی التَعرج | ||
فَمَن تَراهُ واقِفاً بِمَنهَج |
بی هیچ تردید قبیله سعد و مذحج بر این باورند که من شیر دشمن‌گیرِ میدان ناگریزم.
شمشیر را آنسان هولناک بر کاسه سر سواران غرق در سلاح فرو می‌آورم تا خوراک کفتاران لنگ دشت را فراهم آورده باشم. چه کسی را می‌شناسی که راه و رسم مرا بشناسد؟
عمیر پس از جنگی سخت و دلاورانه با دشمن و کشتن چندین تن از آنان، به دست مسلم ضبابی و عبدالله بجلی به شهادت رسید. [۲]
در زیارتنامه‌ها نام وی ذکر نشده است. [۳]
منبع
مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص 320-321.
پی نوشت
- ↑ انصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، 1387 ش. (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، 1387 ش.، ص118-119.
- ↑ مقتل الحسین خوارزمی، خوارزمی، حسین، به کوشش الشیخ محمد السماوی، نجف: مطبعه الزهراء، 1367 ﻫ ق. ، خوارزمی، حسین، به کوشش الشیخ محمد السماوی، نجف: مطبعه الزهراء، 1367 ﻫ ق. ، ج2، ص14.
- ↑ برای تفصیل بیشتر رک : مقتل الحسین خوارزمی، خوارزمی، حسین، به کوشش الشیخ محمد السماوی، نجف: مطبعه الزهراء، 1367 ﻫ ق. ، ج2، ص17؛ ناسخ التواریخ (دوره امام سجاد(ع))، سپهر، لسان الملک میرزامحمدتقی، تهران: کتابفروشی اسلامیه، 1398 ﻫ ق. (دوره امام سجاد(ع))، سپهر، لسان الملک میرزامحمدتقی، تهران: کتابفروشی اسلامیه، 1398 ﻫ ق. ، ج2، ص275؛ اللهوف فی قتلی الطفوف (مقتل الحسین)، ابن طاووس، علی بن موسی بن محمد، نجف: مکتبه الحیدریه، 1385 ﻫ ق. فی قتلی الطفوف (مقتل الحسین)، ابن طاووس، علی بن موسی بن محمد، نجف: مکتبه الحیدریه، 1385 ﻫ ق. ، ص137؛ مناقب آل ابی طالب، ابن شهرآشوب مازندرانی، ابوجعفر رشیدالدین محمدبن علی، قم: انتشارات علامه. ، ج4، ص102؛ بحار الانوار الجامعه لدرر الائمه الاطهار (ع)، مجلسی، ملا محمد باقر، تهران: مکتبه الاسلامیه، 1362 ش. الجامعه لدرر الائمه الاطهار (ع)، مجلسی، ملا محمد باقر، تهران: مکتبه الاسلامیه، 1362 ش.، ج45، ص18؛ منتهی الآمال، قمی، شیخ عباس، تهران: انتشارات فراروی، 1381 ش. ، قمی، شیخ عباس، تهران: انتشارات فراروی، 1381 ش. ، ج1، ص358؛ انصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، 1387 ش. (ع)، ص118-119؛ وسیله الدارین فی انصار الحسین، موسوی زنجانی، بیروت: مؤسسه اعلمی، 1402 ﻫ ق. فی انصار الحسین، موسوی زنجانی، بیروت: مؤسسه اعلمی، 1402 ﻫ ق. ، ص179؛ تنقیح المقال فی احوال الرجال، مامقانی، شیخ عبدالله، نجف: المطبعه الحیریه، 1352 ﻫ ق. فی احوال الرجال، مامقانی، شیخ عبدالله، نجف: المطبعه الحیریه، 1352 ﻫ ق.، ج2، ص28؛ قاموس الرجال، طوسی التستری، محمدتقی، تهران: مرکز نشر کتاب، 1379 ه ق.، طوسی التستری، محمدتقی، تهران: مرکز نشر کتاب، 1379 ه ق.، ج4، ص318؛ معجم رجال الحدیث و تفصیل طبقات الرواه، خویی، سید ابوالقاسم، نشر توحید، 1413 ﻫ ق. و تفصیل طبقات الرواه، خویی، سید ابوالقاسم، نشر توحید، 1413 ﻫ ق. ، ج13، ص158؛ فرسان الهیجاء، محلاتی، ذبیح الله، مرکز نشر کتاب، 1390 ه ق.، ج1، ص16.