سید حسین میریان
سید حسین میریان، از هنرمندان ایرانی در زمینه پرده خوانی است.
 | |
| زاده |
سید حسین میریان 1310 شمسی خمینی شهر اصفهان |
|---|---|
| ملیت | ایرانی |
| شناخته‌شده برای | هنرهای نمایشی |
شیوه اجرای نمایش
شیوه درویش سید حسین میریان مانند قرائت خطابه ای آرام با حرکات متین و با صلابت است که مخاطبان را مطمئن می سازد که هیچ حرکت یا گفتار دیگری مورد نیاز نیست. همین ویژگی به اجرای وی خصلتی آرمانی و کامل می بخشد. شاید بخش مهمی از این قدرت اجرا به واسطه رفتار و گفتار متشخصانه و پرجاذبه این درویش پرده خوان باشد.
شیوه اجرای آواز
درویش حسین متن مجالس را غیر آوازی روایت می کند، شعر و عبارات با قافیه، جایگزین آواز می شود. مفاهیم داستان ها را با لجن روایی پیش می برد. شیوه او کمتر معمول است زیرا عناصر دیگر باید چنان قوی و راضی کننده باشد تا خلاء آواز را جبران کند. این شیوه اجرا نیازمند آگاهی پرده خوان از متون متنوع و ضرب المثل در کثرت زیاد است. درویش حسین با دانش کم نظیر در خوزه متون مذهبی، شعر و ادبیات، اخلاق و اطلاعات عمومی، موفق به تثبیت شیوه خود شده است و چند دهه با همین شیوه پرده خوانی کرده است.
کل نگری در پرده و پرده خوانی
در پرده صدها شمایل را رسم می کنند و ده ها داستان روایت می شود، هر داستان قابلیت وصل به داستان های دیگر را دارد و هر شمایل می تواند در داستان های متعدد حضور یابد. دلیل مهم این تمرکز حول نقطه مرکز و کل نگری در تکوین پرده و پرده خوانی است. از آنجا که منشاء تمام داستان ها واقعه کربلاست، پرده خوان هر داستان را در نهایت به منشاء اصلی آن باز می گرداند و کل نگری به جهت وصل دلایل وقوع داستان ها به تقدیر ازلی و مشیت الهی است. استدلال برای اثبات خلق هستی از سوی خداوند به خلق انسان کامل حضرت محمد بازمی گردد و به حقیقت حیات جاودانه امامت و ولایت متصل می گردد. در پرده خوانی با مطرح شدن نقطه مرکزی دفاع از موضوعیت امامت که صحرای کربلا است، نگاه کل نگرانه به مثابه امری تعیین کننده در تکوین آیین پرده خوانی تحقق پیدا می کند.
نسبت اشیاء با بدن
پرده خوانان برای هر یک از اشیاء مورد کاربردشان، نسبت با بدن خویش جایگاه معینی قائلند. کشکول را به مچ دست چپ می آویزند و تبرزین، عصا و چوب دست را به شانه راست حمایل می کنند و یا بادست راست آن را حرکت می دهند. چنته نیز در سمت چپ بدن آویخته می شود. همچنین پرده خوانان پرده را وقت حمل و نقل بر شانه راست می گذارند و اگر در طول مسیر مجبور باشند به علت خستگی از شانه چپ هم استفاده کنند در آخرین لحظه که به مقصد می رسند، پرده را بر شانه راست قرار داده و سپس بر زمین می گذارند. به نظر می آید انتخاب جایگاه اشیاء در سمت چپ یاراست با کاربرد آن ها به لحاظ منطقی نیز ارتباط دارد مانند نسبت تبرزین با دست راست که از نیرو و تقارن بهتری در هنگام استفاده برخوردار است.
منبع
منبع این مدخل از مجموعه سی جلدی مرشدان پرده خوان است که حاصل فعالیت‌های پژوهشی حمیدرضا اردلان به دست آمده و توسط فرهنگستان هنر جمهوری اسلامی ایران به چاپ رسیده است. در مداخلی که از این مجموعه انتخاب شده برای رعایت حقوق ناشر و مؤلف و همچنین ترغیب علاقمندان به این موضوع برای استفاده از محتوای کامل کتاب، تنها خلاصه‌ای از کتاب سی جلدی مرشدان پرده خوان آورده شده است.