زیارت عاشورا

از زمانهاى بسیار مناسب و با فضیلت براى زیارت امام حسین«ع»،روز عاشوراست؛ چه به صورت حضورى و رفتن به دیدار مرقد سید الشهدا«ع»در کربلا و چه خواندن زیارتنامه از دور.امام صادق«ع»فرمود:«من زار الحسین«ع»یوم عاشورا وجبت له الجنّة» 1.کسى که حسین«ع»را روز عاشورا زیارت کند،بهشت براى او واجب است.در حدیث دیگرى زیارت آن روز،مانند به خون خویش غلتیدن پیش روى آن حضرت به شمار آمده است:«من زار قبر الحسین یوم عاشورا کان کمن تشحّط بدمه بین یدیه».

متن زیارتنامه‌اى هم که از سوى ائمّه دستور به خواندن آن داده شده به«زیارت عاشورا»شهرت یافته است و خواندن همه وقت و همه روز آن،آثار و برکات زیادى دارد.

این زیارت را امام باقر«ع»به علقمة بن محمّد حضرمى آموخته که هرگاه خواست از دور و با اشاره آن امام را زیارت کند،پس از دو رکعت نماز زیارت،چنین بخواند:«السلام علیک یا ابا عبد الله،السلام علیک یا بن رسول الله...» تا آخر،که در کتب زیارت آمده است.این زیارت،تجدید عهد همه روزۀ پیرو حسین بن على«ع»با مولاى خویش است که همراه با «تولّى»و«تبرّى»است و خط فکرى و سیاسى زائر را در برابر دوستان و دشمنان اسلام و اهل بیت،ترسیم مى‌کند و اعلام همبستگى و سلم و صلح با موافقان راه حسین«ع»و اعلان جنگ و مبارزه با دشمنان حق است.«زیارت عاشورا»ولایت خون و برائت شمشیر است و تسلیم دل و یارى در صحنه است،تا عشق درونى به جهاد بیرونى بیانجامد و نفرت قلبى به برائت على برسد.زیارت عاشورا،منشور«تولّى»و«تبرّى»نسبت به جریان حق و باطل در همه جا و همۀ زمانهاست.

جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 207.