ری

منطقۀ وسیع دامنۀ البرز(در جنوب شرقى تهران)رى نام داشته که تا دشت امتداد مى‌یافته و حاصلخیز بوده است.در قدیم راه ارتباطى شرق و غرب ایران محسوب مى‌شده است. در دورۀ امویان،حاکمان این منطقه و اغلب ساکنان آن،به آن دودمان گرایش داشتند و در آن عصر نسبت به اهل بیت«ع»دشمنى داشتند.شاید برخى روایات در نکوهش رى نیز بدان جهت از زبان ائمّه نقل شده است.به عمر سعد در قبال جنگیدن با امام حسین«ع»در کربلا،وعدۀ حکومت رى داده بودند.وسوسۀ حکومت بر این خطّۀ وسیع و پرنعمت و بهره‌ورى از عایداتش،او را واداشت تا تن به کشتن حسین«ع»دهد. قبر حضرت عبد العظیم حسنى در این شهر است.

جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 191.