دار الخلافه
در پایتخت حکومت،قصرى که محل سکونت خلیفه بود،دار الخلافه گفته مى‌شد، جاى اقامت پادشاه.به خود شهرى هم که خلیفه یا پادشاه در آنجا بود،دار الخلافه گفته مى‌شد.دار الحکومه هم به همان معنى بود.
یزید،پس از کشتن امام حسین«ع»و به اسارت در آوردن اهل بیت او،براى به رخ کشیدن این پیروزى به مردم بار عام و اذن عمومى داد و قصر پر از جمعیّت شد.آنگاه اسراى اهل بیت را که با طناب،آنان را به هم بسته بودند،با وضعى اهانت‌آمیز وارد مجلس یزید کردند. [۱] دار الخلافۀ یزید،نزدیک مسجد جامع دمشق بوده است.
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 172.
- ↑ حیاة الامام الحسین بن على،ج 3،ص 376.