دار الاماره

مقرّ استاندار و فرماندار،خانۀ امیر، حاکم‌نشین،ارگ،ارگ حکومتى.در شهرهایى که امیر و حاکم آنجا حضور داشت،اغلب کنار مسجد جامع شهر،مقرّ امارت و قصر حکومتى ساخته مى‌شد،تا براى اقامۀ نماز جمعه و ایراد خطبه،فاصله‌اى نباشد.در کوفه محل استقرار ابن زیاد را دار الإماره مى‌گفتند و مجالس عمومى را در مسجد جامع برگزار مى‌کردند.اسراى اهل بیت را در کوفه وارد آن مجلس عمومى ساختند و آن گفتگوها میان ابن زیاد و عترت طاهره پیش آمد.در همین قصر که نامش«طمار»بوده،مسلم بن عقیل و هانى را به دستور ابن زیاد شهید کردند.

ساختمان دار الإماره کوفه،بعنوان قدیمى‌ترین بناى دولتى در اسلام،به دست سعد بن ابى وقاص انجام گرفت.«آثار کوفۀ قدیم،از جمله دار الإماره از بین رفته و تنها بقایایى از مسجد جامع وجود دارد.ادارۀ آثار باستانى عراق،با تلاشهاى زیاد،پایه‌هاى آن را با حفّاریها پیدا کرد.علایم نشان مى‌دهد که دار الإماره،چهار دیوار به طول 170 متر داشته که ارتفاع متوسّط آن 14 متر بوده و هر دیوار از ضلع خارجى به 6 برج نیم‌دایره متّصل بوده و فاصلۀ هر برج با دیگرى 24/60 متر و ارتفاع آنها حدود 20 متر بوده است.بناى محکم قصر و نوع مهندسى آن،دار الإماره را از هجوم خارجى مصون مى‌داشته است.کنار برخى درهاى اصلى آن نیز اتاقهایى بعنوان زندان و مطبخ بوده است.»

جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 171.