زرعه بن شریک تمیمی
زُرعَةبن شَریک، یکی از سربازان و نیروهای تحت امر عمربن سعد بود که در کربلا حضور داشت. او از جنایتکاران حادثه کربلا است. زرعه با فریاد شمر که آنان را به کشتن امام حسین(ع) تحریض میکرد، شمشیری بر امام فرود آورد. آن حضرت دست خود را سپر قرار داد و شمشیر بر دست چپ امام فرود آمد و آن را قطع کرد.[۱]
اما امام حسین(ع) چنان شمشیری بر او زد که او را بر خاک افکند.[۲]
منبع
مرضیه محمدزاده، دوزخیان جاوید، نشر بصیرت، ص 241-242.