عثمان بن خالد جهنی
عثمانبن خالدبن اسیر(اسید) دهمانی از قبیله جُهَینه، یکی از سربازان عمربن سعد بود که در کربلا حضور داشت.
عثمانبن خالد از قاتلان عبدالرحمنبن عقیل و عبداللهبن عقیل، پسر عموهای امام حسین(ع) بود.
عبدالرحمنبن عقیل پس از کشتن و مجروح کردن تنی چند به محاصره سپاه کوفه در آمد و توسط عثمانبن خالد جهنی و بشربن حوط قابضی به شهادت رسید،[۱] اگر چه در زیارت ناحیه مقدسه نام قاتل او عمربن خالدبن اسد جُهَنی ذکر شده است.
عبداللهبن عقیل نیز بعد از نبردی دلاورنه، توسط عثمانبن خالد و مردی از قبیله همدان کشته شد.[۲] عثمانبن خالد پس از کشتن آندو سلاح و لباس عبدالرحمنبن عقیل را هم غارت کرد.[۳]
به دستور مختار عثمانبن خالد را گرفته، گردن زدند و سپس در آتش سوزاندند.[۴]
منبع
مرضیه محمدزاده، دوزخیان جاوید، نشر بصیرت، ص 207-208.
پی نوشت
- ↑ - الطبقات الکبری، ج5، ص477؛ انساب الاشراف، ج3، ص406؛ مناقب آل ابیطالب، ج4، ص105؛ الکامل فی التاریخ، ج4، ص92؛ تاریخ ابن خلدون، ج3، ص34؛ انصار الحسین، ص150.
- ↑ - مقاتل الطالبیین، ص61.
- ↑ - الطبقات الکبری، ج5، ص477؛ انساب الاشراف، ج3، ص406؛ مناقب آل ابیطالب، ج4، ص105؛ الکامل فی التاریخ، ج4، ص92؛ تاریخ ابن خلدون، ج3، ص34؛ انصار الحسین، ص150.
- ↑ - تاریخ طبری، ج5، ص447، ج6، ص59؛ مقاتل الطالبیین، ص96؛ الکامل فی التاریخ، ج4، ص92،74 .