عبدالله بن حصین ازدی

عبدالله‌بن حصین ازدی، یکی از سربازان و نیروهای تحت امر عمربن سعد بود که در کربلا حضور داشت.

پس از بستن شریعه فرات به دستور عبیدالله‌بن زیاد، عبدالله‌بن حصین به رویارویی امام‌ حسین‌(ع) آمد و گستاخانه گفت: ای حسین! آیا این آب را نمی‏بینی که همچون دل آسمان می‏درخشد؟ به خدا سوگند یک قطره از آن نخواهی چشید، تا تشنه‏کام بمیری.

امام فرمود: ” اَلّلهُمَّ اقتُلهُ عَطَشاً وَ لا تَغفِر لَهُ اَبَداً“ خدایا او را از تشنگی بمیران و او را هرگز نیامرز.

حمیدبن مسلم گوید: پس از آن او مریض شد و من به عیادتش رفتم. سوگند به خدا او را دیدم که پیوسته آب می‏خورد و سیراب نمی‏شد، سپس آن را پس می‏داد و دوباره می‏آشامید و سیراب نمی‏شد. بدین‏گونه بود، تا مُرد.

منبع

مرضیه محمدزاده، دوزخیان جاوید، نشر بصیرت، ص 204-205.