رستم غلام شمر بن ذی الجوشن
رستم غلام شمربن ذی‌الجوشن بود. او به همراه شمر در کربلا حضور داشت.
پس از شهادت عبدالله‌بن عُمَیر کلبی، اُُمّ‌وهب خود را بر سر جسد شوهرش رساند و چهره او را که خاک و خون پوشانده بود، با دست پاک می‌کرد. شمر به غلامش رستم دستور داد که او را بکشد.
رستم با عمودی که بر سر اُمّ‌‌وهب کوبید، او را به شهادت رساند. او در کنار شوهرش برخاک افتاد.[۱]
رستم همچنین سر عبدالله‌بن عُمَیر کلبی را از تن جدا کرد و به سوی خیمه‌ها انداخت.[۲]
منبع
مرضیه محمدزاده، دوزخیان جاوید، نشر بصیرت، ص 197.