خالد بن عمرو بن خالد صیداوی
خالد بن عمرو بن خالد صیداوی پس از شهادت پدر با اذن امام به میدان شتافت و در حالی که رجز می‌خواند، می‌جنگید: [۱]
صبراً علی الموت بنی قحطان | ||
ذی المجد و العز و البرهان | ||
یا ابتا قد صرت فی الجنان | ||
کی ما تکنوا فی رضی الرحمان | ||
و ذی العلی و الطول و الاحسان | ||
فی قصر رب حسن البنیان |
ای بنی‌قحطان بر مرگ در راه خدا صبر کنید تا در رضای خدای رحمان باشید.
خدای با عظمت و با عزت و حجت و بلندمرتبه و صاحب نعمت و احسان.
ای پدر! به تحقیق وارد بهشت شدی و در قصرهای زیبا بنیان بهشت جای گرفتی.
خالد در یک جنگ نابرابر به نبرد دلیرانه پرداخت و در حالی که بر بدنش جراحاتی وارد آمده بود، از اسب به زمین افتاد و به شهادت رسید. [۲]
منبع
مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص 313-315.