قارب بن عبدالله بن اریقط دئلی
قارب بن عبدالله بن اُرَیقِط (اُرَیقِد) دئلی (دیلمی)، پدرش عبدالله از اصحاب پیامبر اکرم (ص) بود و در هنگام هجرت آن حضرت به مدینه راه‌بلدی ایشان بود. مادرش فُکَیهه، کنیز امام حسین (ع) و در خدمت همسر امام، رباب (س) بود. فکیهه به همسری عبدالله در آمد و قارب حاصل این ازدواج بود. در نتیجه به او غلام امام حسین (ع) می‌گفتند.
قارب از مدینه تا کربلا همراه امام حسین (ع) بود و سرانجام در روز عاشورا و در حمله اول به شهادت رسید. [۱]
در زیارت ناحیه مقدسه به وی سلام داده شده است: ”السَّلامُ عَلَی قارِب مَولَی الحُسَینِ بنِ عَلی“
منبع
مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص 300.
پی نوشت
- ↑ ر.ک : الاصابه فی تمییز الصحابه، ج4، ص24،5؛ بحار الانوار، ج45، ص69؛ اقبال الاعمال، ج3، ص76؛ تنقیح المقال، ج3، ص18؛ اعیان الشیعه، ج1، ص611؛ عبرات المصطفین، ج2، ص156؛ اکلیل المصائب، ص133فرسان الهیجاء، ج2، ص24؛ ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، ص96؛ منتهی الآمال، ص429؛ ذخیرة الدارین، ص173؛ انصارالحسین (ع)، ص119.