سالم، غلام عامر بن مسلم عبدی در بصره می‌زیست. او مردی شجاع، زاهد ، عابد و از دوستداران اهل بیت بود.


سالم در خانه ماریه‌ دختر منقذ عبدی که‌ از شیعیان‌ فعال‌ بصره ‌بود، [۱] حاضر می‌شد. پس از دستگیری سلیمان بن رزین، به همراه مولایش عامر بن مسلم عبدی و چند تن از جمله یزید بن ثبیط و پسرانش علی‌ر‌غم بسته بودن راهها، از بصره خارج شد و در منزل ابطح، هنگام خروج امام‌ حسین (ع) به سمت کوفه به آن حضرت ملحق شد و تا کربلا همراه آن حضرت بود. در صبح روز عاشورا و در حمله اول که یکی از مهم‌ترین حوادث روز عاشورا است، به شهادت رسید. او به هنگام شهادت حدود 40 سال سن داشت. [۲]


در زیارت ناحیه مقدسه به وی سلام داده شده است: ”السَّلامُ عَلَی سالِمٍ مَولَی عامِرِ بنِ مُسلم“


منبع

مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص 286-287.

پی نوشت

  1. الاخبار الطوال، ص280؛ تاریخ طبری، ج5، ص358؛ الفتوح، ج5، ص37.
  2. ر.ک : اعیان الشیعه، ج1، ص610، ج7، ص181؛ مناقب آل ابی‌طالب، ج4، ص113؛ ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، ص222،191؛ مقتل الحسین مقرم، ص270؛ بحار الانوار، ج45، ص72؛ اقبال الاعمال، ج3، ص78؛ انصار الحسین (ع)، ص100؛ معجم رجال الحدیث، ج8، ص32؛ حدائق الوردیه، ص121؛ فرسان الهیجاء، ج1، ص155؛ وسیله الدارین، ص99-100.