خزیمیه

نام یکى از منزلگاههاى بین راه مکّه و کوفه(نزدیک کوفه)که امام حسین«ع»در سفر به سوى عراق،یک شبانه روز در آنجا ماند.این نام،منسوب به«خزیمة بن خازم»است و براى کسى که از کوفه به مکّه رود،پس از منزل«زرود»قرار دارد. در آن محلّ،چاهها و آبها و درختان و منازلى بوده است.در همانجا و همان شب بود که زینب کبرى«ع»بیرون از خیمه‌ها صداى هاتفى را شنید که دو بیت شعر خواند،مضمونش این بود که این کاروان به سوى مرگ مى‌رود.امام حسین«ع»در پاسخ خواهرش فرمود:«یا اختاه،کلّ ما قضى اللّه فهو کائن». خداوند هر چه را مقدر فرموده است،خواهد شد.

جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 160.