منزلگاه بیضه

نام یکى از منزلگاه‌هاى سر راه کوفه، که بین عذیب و واقصه قرار داشته و متعلّق به «بنى یربوع» بوده است. در همین منطقۀ وسیع، امام حسین (ع) با سپاه کوفه برخورد کرد و خطبۀ معروف خویش را براى سپاه حر ایراد فرمود:

«ایّها الناس!انّ رسول اللّه (ص) قال:

من رأى سلطانا جائرا مستحلاّ لحرام اللّه...»[۱]

و در همین جا بود که نافع بن هلال و بریر بن خضیر برخاستند و ضمن خطابه‌هایى نصرت و حمایت خویش را از آن امام ابراز کردند.

پس از آن، امام نداى «الرّحیل،الرّحیل» سر داد و به سوى عذیب حرکت کرد.[۲]

بیضه به معناى زمین سفید هموار و بى‌گیاه است.



منابع

جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 81.

پی نوشت

  1. مقتل الحسین، مقرّم، ص 217.
  2. الحسین فى طریقه الى الشهادة، ص 102.