نصر بن ابی نیزر حبشی مدنی
نصر بن ابینیزر، اهل حبشه و از نوادگان نجاشی پادشاه حبشه در عصر پیامبر اکرم (ص) بوده است. پدرش ابینیزر یکی از شاهزادگان عجم بود که مسلمان شد. فرزندش نصر مردی عابد و زاهد و مسلمانی مخلص و پاکباز و سوارکاری شجاع و دلیر بود. گویند پس از درگذشت نجاشی مردم حبشه به مدینه و نزد او آمدند تا او را که تنها بازمانده ذکور خاندان نجاشی بود، برای پادشاهی به حبشه ببرند، اما او پاسخ منفی داد و گفت که یکساعت در خدمت پیامبر اکرم (ص) بودن برایم بهتر است از یک عمر بر شما و حبشه پادشاهی کردن. [۱] نصر بعدها در شمار شیعیان و یاوران امیرالمؤمنین در آمد و در نخلستان آن حضرت کار میکرد.
نصر از مدینه تا کربلا همراه امام حسین (ع) بود و در صبح روز عاشورا و در حمله اول، پس از آنکه اسبش پی شد، پیاده به جنگ ادامه داد تا به شهادت رسید. [۲]
در زیارت نامهها نام وی ذکر نشده است.
منبع
مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص 305-306.
پی نوشت
- ↑ فرهنگ عاشورا، ص416.
- ↑ ر.ک : الکامل فی التاریخ، ج3، ص207؛ معجم البلدان، ج6، ص252؛ مناقب آل ابیطالب، ج4، ص351؛ الاصابه فی تمییز الصحابه، ج7، ص195؛ ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، ص97-98؛ وسیله الدارین، ص199؛ منتهی الآمال، ج1، ص353؛ بحار الانوار، ج44، ص180؛ مستدرکات علم رجال الحدیث، ج8، ص64؛ تنقیح المقال، ج3، ص215.