حصین بن نمیر

یکى از سران امویان از قبیلۀ کنده که همواره با آل على دشمنى داشت.در جنگ صفین، در سپاه معاویه بود.در ایّام یزید هم بر عدّه‌اى از سپاه،فرماندهى داشت.در دوران قیام مسلم بن عقیل در کوفه،رئیس پلیس ابن زیاد بود و مأموریّت داشت براى یافتن و دستگیرى مسلم،خانه‌هاى کوفیان را تفتیش کند.هم او بود که قیس بن مسهّر،فرستادۀ حسین«ع»را دستگیر کرد و نزد ابن زیاد فرستاد و قیس به شهادت رسید.او بود که هنگامى که عبد الله زبیر در مکّه بر ضد یزید سر به مخالفت برداشته بود،بر کوه ابو قبیس منجنیق نهاد و کعبه را هدف قرار داد. با سلیمان بن صرد و توّابین جنگید.او بود که از على«ع»آنگاه که فرمود:«سلونى قبل ان تفقدونى»پرسید:تعداد موهاى سر من چه قدر است؟ در دوران یزید،به دستور او در حمله و محاصرۀ مدینه شرکت داشت.از مخالفان سرسخت شیعه بود و در سرکوبى نهضت توابین حضور داشت و سه سال بعد(در سال 67 هجرى)به دست ابراهیم بن اشتر کشته شد. در حادثۀ عاشورا،از فرماندهان گروه تیرانداز بود که به سپاه حسین«ع»حمله کردند.او پس از شهادت حبیب بن مظاهر،سر مقدّس او را در کوفه بر گردن اسب خویش آویخته بود تا به آن افتخار کند.به نقلى بعدها پسر حبیب(قاسم)کمین کرد و او را کشت.برخى هم قتل این جنایتکار را به دست یاران مختار ثقفى در سال 66 در نهضت خروج مختار،در نزدیکیهاى موصل نوشته‌اند.

جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 152-153.