زهیر بن سلیم ازدی
زُهَیر بن سُلَیم بن عمرو ازدی جنگجویی شجاع و برجسته و از زعمای شیعه قبیله بنی‌ازد و از دوستداران اهل بیت بود. برادرش مخنف بن سلیم یار فداکار امیرالمؤمنین علی (ع) بود. هنگامی که شنید امام حسین (ع) وارد کربلا شده است، او نیز عازم کربلا گردید و در شب عاشورا به خیمه‌گاه امام ملحق گشت.
زهیر که مردی دلاور بود، هنگامی که دید سپاه بنی‌امیه به فرماندهی عمر بن سعد اقدام به هجوم گسترده‌ای به سوی خیمه‌گاه کردند، در پیشاپیش اصحاب امام به سپاه حمله برد و به جنگ دلیرانه‌ای پرداخت و خود در این حمله به شهادت رسید. پسرش عبدالله از فرماندهان لشکر عمر بن سعد بود. [۱]
در زیارت ناحیه مقدسه به وی سلام داده شده است: ”السَّلامُ عَلَی زُهَیرِ بنِ سُلَیمِ الاَزدی“
منبع
مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص 283-284.
پی نوشت
- ↑ ر.ک : الاخبار الطوال، ص123؛ فتوح البلدان، ص262؛ تاریخ طبری، ج5، ص422؛ الحدائق الوردیه، ص104؛ ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، ص186؛ قاموس الرجال، ج4، ص484؛ اعیان الشیعه، ج1، ص611، ج7، ص70؛ اقبال الاعمال، ج3، ص78؛ تنقیح المقال، ج1، ص452؛ مناقب آل ابی‌طالب، ج4، ص113؛ بحار الانوار، ج45، ص64؛ وسیله الدارین، ص139؛ فرسان الهیجاء، ج1، ص141؛ معجم رجال الحدیث، ج7، ص295.