حجاج بن بدر تمیمی سعدی
حجّاج بن بدر (زید، بکر، یزید) تمیمی سعدی از قبیله بنی سعد بن تمیم که تیره‌ای از عدنان است، می‌باشد. آنان در بصره زندگی می‌کردند.
حجاج مردی شجاع و سوارکاری رزم‌آزموده و تیراندازی ماهر بود. او به خاندان رسالت ارادت داشت و دوستدار آنان بود.
حجاج در پاسخ نامه امام حسین (ع) به سران بصره که آنان را به یاری خوانده بود، نامه‌ای از سوی مسعود بن عمرو ازدی برای امام آورد و در خدمت امام تا کربلا بود و در روز عاشورا و در حمله اول و یا در جنگ تن به تن در بعد از ظهر عاشورا به شهادت رسید. او به هنگام شهادت 50 سال سن داشت. [۱]
علامه شوشتری درباره برخط گزارش‌های مربوط به حجاج تردید کرده است. [۲]
نام او در زیارت رجبیه به نام حجّاج بن یزید و در زیارت ناحیه مقدسه حجّاج بن زید آمده است. ” السَّلامُ عَلَی الحَجّاجِ بنِ زِیدِ سَعدی“
منبع
مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص 279-280.
پی نوشت
- ↑ ر.ک : تاریخ طبری، ج5، ص446؛ الاصابه فی تمییز الصحابه، ج2، ص215،104؛ اعیان الشیعه، ج1، ص611؛ ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، ص212-214؛ تنقیح المقال، ج1، ص255؛ فرسان الهیجاء، ج1، ص5؛ حدائق الوردیه، ص104؛ معجم رجال الحدیث، ج4، ص234؛ انصار الحسین (ع)، ص93؛ اقبال الاعمال، ص714.
- ↑ ر.ک : قاموس الرجال، ج3، ص113.