ملا عباس زیوری
ملّا عبّاس زیوری پسر قاسم بن ابراهیم، اصل آنان از بغداد بود ولی در حلّه ساکن بودند. او در بغداد متولد شد و در سال 1316 ه. ق. در تهران وفات یافت. او را در قم دفن کردند. [۱]
1- إذا رفعت رأسا إلی اللّه أبصرترؤسا تعلّی کالنجوم الثواقب
2- و إن طأطأت رأسا إلی الأرض أبصرتجسوما کساها البین ثوب المصائب
3- أو التفتت من شجوها عن یمینهاو یسرتها أو بعض تلک الجوانب
4- رأت صبیة للمرتضی فوق هزّلمن العیس تسبی مع نساء نوادب [۲]
1- (زنان اهل بیت) اگر سرشان را به سوی خدا بلند کنند، سرهایی را میبینند که مانند ستارههای درخشان بر اوج قرار گرفتهاند.
2- و اگر سرشان را به طرف پایین بیندازند، اجسادی را میبینند که مرگ به آنها لباس مصیبت و بلا پوشانده.
3- یا اگر از غصّه و اندوه به چپ و راست خود یا دیگر جوانب بنگرند.
4- بچّههای کوچک مرتضی (ع) را بر بالای شتران لاغر و زنان زاریکننده را به همراه آنان میبینند.
منابع
دانشنامهی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج1، ص: 536.