سید ماجد بحرانی‌

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سید ماجد بحرانی‌
زادروز قرن یازدهم هجری
بحرین
مرگ 1028 ه. ق.
شیراز
جایگاه خاکسپاری حرم مطهر احمد بن موسی (ع) (شاهچراغ)
پیشه محقّق، فاضلی شاعر و سراینده‌ای ادیب
کتاب‌ها «سلاسل الحدید فی تقیید اهل التقلید»، «رساله یوسفیه»، «وجیزة بدیعه» و «حاشیه علی الاثنی عشریة الصلاتیة»
شاگرد ملا محسن فیض کاشانی، شیخ محمد بن حسن بحرانی و شیخ محمد بن علی بحرانی


ابو علی، سیّد ماجد بن سیّد هاشم عریضی صادقی بحرانی، از فقهاء و مشاهیر علمای عصر خویش و از شعرای قرن یازدهم هجری است. ولادت و نشأت وی در بحرین بود. پس از اخذ مقدمات و ادبیات عربی، فقه و حدیث را از علمای شیعه در بحرین فراگرفت سپس به حجاز و عراق هجرت نمود و بعد به شیراز بازگشت و در آنجا مقیم شد و به تدریس و فتوی پرداخت و شیخ الاسلام شیراز گردید. از مشهورترین شاگردان وی عارف و مفسر شیعی ملا محسن فیض کاشانی، شیخ محمد بن حسن بحرانی، شیخ محمد بن علی بحرانی و عده‌ای دیگرند که بعضی از آنها را صاحب «انوار البدرین» نام برده است. وی سیدی محقّق، فاضلی شاعر، سراینده‌ای ادیب بود که گفتار عالمانه خود را در کمال بلاغت و فصاحت و با دقّت نظر ایراد می‌کرد و در علم و ادب موقعیّتی خاص داشت و سروده‌های او در نهایت ارزندگی بود. دیوان شعری نیز از او باقی مانده است که نسخه‌ای از آن نزد حرّ عاملی محفوظ بوده است.

حرّ عاملی می‌نویسد: «وی با شیخ بهایی ملاقات داشته و شیخ از او مدح و ثنای شایانی می‌کرد». [۱]

سید نخستین محدّثی بود که احادیث آل عصمت را در شیراز رواج داد.

از مهمترین آثار او: «سلاسل الحدید فی تقیید اهل التقلید»، «رساله یوسفیه»، «وجیزة بدیعه» و «حاشیه علی الاثنی عشریة الصلاتیة» را می‌توان نام برد.

وی به سال 1028 ه. ق در شیراز وفات یافت و در حرم مطهر احمد بن موسی (ع) (شاهچراغ) مدفون شد و مزارش در آن عتبه متبرکه معروفست. [۲]


سوگ سیّد الشّهدا (ع): [۳]


1- بکی و لیس علی صبر بمعذورمن قد أطل علیه یوم عاشور

2- و ان یوما رسول اللّه ساء به‌فابعد اللّه عنه قلب مسرور

3- أسید هاشمی بعد سیدکم‌أحق منه بإبراز المذاخیر

4- تلک الدماء الزواکی السائلات علی‌سمر الیعاسیب و البیض المباتیر

5- تلک الرؤوس أبت إلا العلا فسمت‌علی رفیع من الخرصان مشهور

6- یا فجعة أوسعت فی قلب فاطمةالزهراء جرح مصاب غیر مسبور


1- کسی در روز عاشورا بر او به درازا کشید در گریستن عذری ندارد.

2- در این روز خداوند سرور و شادی را از قلب رسول اللّه (ص) دور ساخت.

3- آیا بعد از آقای شما، سیّد هاشمی دیگر که بر حق‌تر از او باشد باقی مانده است؟!

4- خونهایی که در کربلا بر زمین ریخته شد خونهای پاک بزرگان و رؤسای روشنایی دین بود.

5- رفعت و بلندمرتبه‌ای آنان از سرهای بر نیزه‌شان هویدا بود.

6- این مصیبتی بود که قلب حضرت زهرا (س) را مجروح و پاره‌پاره کرد که التیام نمی‌پذیرد.


منابع

دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌1، ص: 435-436.

پی نوشت

  1. امل الآمل؛ ج 2، ص 226.
  2. روضات الجنات؛ ص 4 و 5. ریحانة الادب؛ ج 1؛ ص 232. فارسنامه ناصری؛ ج 2؛ ص 1151.
  3. ادب الطف؛ ج 5، ص 80.