مصطفی محدثی خراسانی
مصطفی محدّثی خراسانی فرزند حسن به سال 1340 ه. ش در شهرستان مشهد دیده به جهان گشود. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در زادگاهش گذراند و برای ادامه‌ی آن در مقطع کارشناسی در رشته زبان و ادبیات فارسی به دانشگاه فردوسی مشهد راه یافت.
وی فعالیت‌های شعری خود را از دوره‌ی نوجوانی آغاز کرد و با راه‌یابی به انجمن‌های ادبی به طور جدّی‌تر به سرودن شعر پرداخت، و مدت 15 سال مسئول گروه شعر سازمان تبلیغات اسلامی مشهد بود. از محدثی تاکنون چند مجموعه شعر به نام «هزار مرتبه خورشید»، «شاعران پروازی» و «گزیده ادبیات معاصر شماره 46» به چاپ رسیده است. وی با همکاری با دو تن از شاعران خراسان (مجید نظافت و محمد کاظم کاظمی) گزیده غزلیات بیدل را به نام «از چیدن رنگ» چاپ و منتشر کرده است.
مصطفی محدثی از قالب‌های شعری کلاسیک بیشتر تمایل به سرودن غزل و دوبیتی و رباعی دارد. وی هم اکنون سردبیر مجله شعر و عضو شورای شعر مرکز موسیقی صدا و سیما می‌باشد.
| وقتی قدم به ساحت دلها گذاشتی | در شب امید روشن فردا گذاشتی | |
| از کعبه بازگشتی و تا قتلگاه خویش | در هر قدم تجلّی سینا گذاشتی | |
| تاریخ را که تشنه‌ی یک جرعه عشق بود | ناگاه در برابر دریا گذاشتی | |
| با کهکشان عشق به میقات آمدی | آیینه‌ای از آن به تماشا گذاشتی | |
| با تیغ آفتاب فتادی به جان شب | داغی بزرگ بر دل یلدا گذاشتی | |
| رفتی دوباره آدم غربت نصیب را | با زخم و خاک و خاطره تنها گذاشتی |
نفسهای عاشقانه:
| اگر چه باغ پر از لاله‌ی تو پرپر شد | زمین برای همیشه شهید پرور شد | |
| زمین برای همیشه به قصد یاری تو | تمام پاسخ آن پرسش معطّر شد | |
| زمین به یمن نفسهای عاشقانه‌ی تو | پر از طراوت دل‌های درد باور شد | |
| چه کیمیا به زمین ریخت حلق پاره‌ی تو | که خاک با نفس آسمان برابر شد | |
| تو ذو الفقار شدی با دو تیغ، درد و نبرد | جهاد اکبر تو هم رکاب اصغر شد | |
| دوباره حضرت آدم به خویشتن بالید | گرچه گوشه‌ی چشم پیمبران‌تر شد |
منابع
دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج 2، ص: 1568.